برای یادگیری مؤثر، کلاس باید محیطی داشته باشد که دانش‌آموزان در آن احساس راحتی و پذیرش کنند. آنها نباید از شکست بترسند یا از به اشتراک گذاشتن نظرات و ارائه ایده‌های خود خجالت بکشند. معلمان باید دانش‌آموزان را تشویق کنند که در صورت شک، سوال بپرسند و تفکر خود را در مورد درک مفاهیم توضیح دهند. برای بسیاری از دانش‌آموزان دشوار است که شجاعت لازم برای بیان نظر خود یا کاوش آزادانه ایده‌های ناآشنا را داشته باشند. معلمان باید تمام تلاش خودشان را بکنند تا همه دانش آموزان این احساس را داشته باشند که دارایی مهمی برای کلاس هستند و نقش ارزشمندی در کلاس دارند. اگر معلم ها همیشه گروه خاصی از دانش آموزان را انتخاب کنند این حس به وجود نمی آید. در عوض، معلمان باید مشارکت همه دانش‌آموزان را تشویق کنند و از دانش‌آموزان بخواهند که تفکر خود را بیان کنند حتی اگر اشتباه باشد. کین و کین (1991) پیشنهاد می‌کنند که "وقتی دانش‌آموزان احساس خوبی نسبت به خود به عنوان یادگیرنده دارند، مایل به ریسک کردن و توجه کردن برای یادگیری بیشتر هستند. دانش‌آموزان بیشتر مایل به انجام تکالیف هستند اگر باور داشته باشند که می‌توانند موفق شوند."
وقتی معلمان خودشان به همه دانش آموزان کلاس احترام می گذارند، در کلاس خود فضای احترام را تشویق می کنند و در نتیجه دانش آموزان از معلم الگو می گیرند و رفتار احترام گذاشتن را یاد می گیرند. احترام به همه دانش‌آموزان آسان نیست، اما معلمان باید همیشه تلاش‌های آگاهانه‌ای برای این کار انجام دهند چون آن ها الگو هستند. معلمان باید این را ترویج کنند که "احترام به آدم ها به معنای این است که به آنها اطلاع دهید که امنیت و خوشبختی آنها مهم است، که آنها مهم و ارزشمند هستند فقط به این دلیل که انسان‌های هم‌نوع ما هستند" (موسسه جوزفسون، 1997). برای ایجاد فضای احترام ممکن است یادآوری "قاعده طلایی" به دانش آموزان مفید باشد. قاعده طلایی یک مفهوم جهانی است که بسیاری از ادیان و فیلسوفان بزرگ بر آن توافق دارند. در زیر می توانید نظرات مختلف ادیان و فلاسفه را در این زمینه بیابید:
- کنفوسیوس: آنچه را که نمی‌خواهید برای خودتان انجام شود، برای دیگران انجام ندهید.
- ارسطو: ما باید با دیگران رفتار کنیم همانطور که می‌خواهیم دیگران با ما رفتار کنند.
- یهودیت: آنچه را که برای خودتان نمی‌پسندید، برای هیچ‌کس انجام ندهید.
- هندوئیسم: هیچ کاری به همسایه‌ات نکن که نمی‌خواهی او برای تو انجام دهد.
- اسلام: هیچ‌یک از شما مؤمن نیست مگر اینکه برای برادرش همان چیزی را دوست داشته باشد که برای خود دوست دارد.
- بودیسم: به دیگران آسیب نرسانید با چیزی که خودتان را آزار می‌دهد.
- مسیحیت: با دیگران همانطور رفتار کنید که می‌خواهید با شما رفتار کنند.
دانش‌آموزان باید در کلاس پذیرفته شوند، اما برخی از ناراحتی‌ها اجتناب‌ناپذیر و حتی بعضی اوقات لازم است. برای دانش‌آموزان سالم است که ناراحتی را تجربه کنند وقتی که درکی که از یک مفهوم دارند به چالش کشیده می‌شود یا وقتی که تشویق می‌شوند که ریسک کنند مانند تمرین سخنرانی عمومی. ممکن است مفید باشد که بحث‌هایی در مورد این مطرح شود که علم و دانش ممکن است هیچ موقع پیشرفت نکند اگر افراد حاضر نباشند خطر کنند و چیزهای جدید را امتحان کنند. باید به دانش‌آموزان واضح شود که بیشتر افراد موفق از اشتباهات اجتناب نمی کنند بلکه از اشتباهات خود درس می‌گیرند. معلمان باید به طور مکرر تقویت کنند که هدف کلاس یادگیری است و وقتی کسی در حال یادگیری است، همه پاسخ‌های درست را ندارد و ممکن است اشتباه کند.
