جان بالبی به عنوان نظریه پرداز نظریه دلبستگی شناخته می شود. نظریه دلبستگی می گوید اگر کودک در دوران اولیه رشد خودش با افرادی تعامل داشته باشد که به او عشق بورزند، از او مراقبت و حمایت کنند حسی در او شکل می گیرد که به آن "دلبستگی ایمن" گویند.
دلبستگی ایمن چیست؟
دلبستگی ایمن یعنی اینکه یک فرداطمینان داشته باشد که دیگران برای او ارزش قایل اند و به طور کلی دیگران، هنگامی که فرد به آن ها نیاز داشته باشد در دسترس اند و کمک می کنند.
این احساس امنیت به آن می انجامد که فرد از لحاظ روانی تاب آور باشد، عزت نفس واقعی را تجربه کند، از لحاظ هیجانی پایدار باشد و ظرفیت تجربه عشق و صمیمیت را داشته باشد.
پژوهش های بسیاری وجود دارد که نشان می دهد دلبستگی ایمن با رشد ویژگی های مثبت شخصیت و ارزش های اخلاقی مرتبط است و بنیان محکمی برای روابط صمیمی پیادار فراهم می کند.
بازنمایی ذهنی دلبستگی ایمن
بازنمایی های ذهنی دلبستگی ایمن شامل سه دسته از باورها می شود:
دسته اول: مشکلات زندگی قابل مدیریت هستند
این باور به آن اشاره دارد که فرد ادراک خوش بینانه و مثبتی نسبت به زندگی داشته باشد و این طور فکر کند که از پس مشکلات زندگی بر می آید. این باور نتیجه تعامل مثبت با سوژه های دلبستگی (attachment figures) حساس و در دسترس است. در این تعامل ها فرد یاد می گیرد که می توان ناراحتی را مدیریت کرد. اینکه می توان بر موانع بیرونی غلبه کرد. و اینکه حتی تهدید کننده ترین رویدادها تا حداقل به صورت جزیی تحت کنترل هستند.
دسته دوم: باور مثبت نسبت به نیات و صفات دیگران
این دسته از باورها به آن اشاره دارد که دیگران پاسخ دهنده اند، حساس اند و قصدهای خوبی دارند. پژوهش ها نشان دادند افرادی که نمره های پایین تری در اضطراب یا اجتناب دلبستگی دارند دیدگاه های مثبت تری نسبت به دیگران دارند، انتظارات مثبت تری نسبت به افرادی که با آن ها در رابطه هستند دارند و به این گرایش دارند که رفتارهای منفی طرف مقابلشان را به صورت مثبتی توضیح دهند.
دسته سوم: باورهای مثبت نسبت به ارزش، شایستگی و تبحر خود
افرادی که در تعامل با سوژه های دلبستگی حساس هستند یاد می گیرند که خود را فعال، قوی و کارآمد ارزیابی کنند چراکه می توانند هنگام نیاز از حمایت فردی که با او رابطه برقرار می کنند استفاده کنند. آن ها همچنین خودشان را ارزشمند، دوست داشتنی و خاص می بینند چرا که سوژه دلبستگی آن ها برای آن ها ارزش قایل بوده است و به آن ها نگاه ویژه ای داشته است.